Remanent - reportaż

Remanent – otwarty dzień animacji kultury
27.04.2009, Instytut Kultury Polskiej, UW
dokumentacja foto

Już przed godziną 10 ruch w Instytucie. Porozkładane czerwone krzesła barowe po całym budynku. Stoisko z publikacjami specjalizacji animacja kultury, oraz dziwnie krzątające się osoby.

11:15 - łomoty ułożone w harmonijne dźwięki remontu i budowy dochodzące z głośników przyciągają kroczących na zajęcia studentów UW. Nagle tajemnicze dziewczyny w białych skafandrach wybiegają z IKP rozstawiając czerwone barowe krzesła wokół klombu przed wejściem do IKP.
REMANENT OTWARTY.

Na każdym piętrze do godziny 15 można zobaczyć prezentacje z poszczególnych warsztatów, które odbyły się podczas roku akademickiego 2008/2009 specjalizacji animacja kultury.

Piętro -1, czyli tuż po wejściu do Instytutu, film z projektu Zdania Napowietrzne, który miał miejsce w Izraelu. Można poczęstować się efektami akcji, w postaci ołówków, magnesów na lodówkę czy kartek z krótkimi sentencjami wymyślonymi przez polskiego artystę Ryszarda Grzyba tj. „bardzo lubię nie musieć nic”, zarówno po polsku jak i w jidish.

Po przeciwnej stronie prezentacja fotografii dokumentujących warsztat reżyserski Animowanie Ludzi.

Chcąc kupić sobie kawę lub sok, można zobaczyć co się działo podczas projektu animacyjno-etnograficznego Miejsce Wspólne w Ostałówku. Jedną część prezentacji stanowi pokaz zdjęć, drugą rozwieszona bielizna oraz płachta z hasłami związanymi z etnografią i animacją.

Nawet idąc do łazienki w przerwie między zajęciami natkniemy się na akcję animatorów – Autoportrety z toalety. Popatrz w lustrze i się narysuj.

Na półpiętrze jest możliwość zakupu publikacji i książek o tematyce związanej ze specjalizacją, praktykami, zarządzaniem projektem. Nieco wyżej z rzutnika na schodach leci prezentacja działań i efektów projektu Wspólna Przestrzeń Grupy Okołofotograficznej, który odbył się w Krakowie i polegał na animowaniu mieszkańców i turystów różnymi technikami fotograficznymi.

Na ostatnim piętrze znajduje się sala 10 – biuro animacji kultury, oraz sala 111, która do godziny 16 służy za zaplecze, mają w nim miejsce przygotowania do kolejnych etapów Remanentu.
W długim korytarzu obok sali 13 słychać głosy – to film nagrany podczas prób warsztatu organizowanego przez Komunę Otwock.

Godz. 13:30 – wernisaż warsztatu Urszuli Kochanowskiej „Czytanie Obrazów”, którego efekty można oglądać na ścianach korytarzy Instytutu.

14:50 zamieszanie przed IKP i przed Starym Buwem, czyli akcja słowna Laboratorium Edukacji Twórczej – warsztat Projektowanie Sytuacji Twórczych XX+XY, polegający na porównaniu i spisaniu cech przypisywanym kobietom (niebieskie listewki) i mężczyznom (czerwone listewki).

Od 15 kolejne poruszenie w budynku – zmiana ekspozycji. Wszystkie dotychczasowe prezentacje znikają a na ich miejsce tworzą się nowe, związane ze stażem w Wielkiej Brytanii 4 grup w ramach projektu Community Arts. Teoria i Praktyka.
Zaczynamy w Pokoju Głowa (s.10) - krótkie wprowadzenie w temat Ani Rogozińskiej, rozdanie instrukcji obsługi – jak poruszać się po IKP, żeby trafić do wszystkich prezentacji czyli:

1. Pokój Głowa(s.10), w którym rozwieszone są białe kartki, na których można spisać swoje przemyślenia – pomysł Agnieszki Pajączkowskiej
2. Korytarz na 2 piętrze, czyli projekt Page after Page Kamili Szuby – można poczytać i posłuchać muzyki przy klimatycznym oświetleniu, aby dowiedzieć się jak to naprawdę jest w Anglii
3. Między piętrem 2 a 1 akcja 1 grupy z Birmingham – wielokulturowe opowieści i rysunki
4. Parapety na 1 piętrze a na nich 3 osobiste prezentacje: Album z fotografiami Agnieszki Pajączkowskiej, cykl czarno-białych fotografii z wybrzeża Crosby pod Liverpoolem Davida Sypniewskiego oraz Pieczątki z podróży Oli Stańczuk
5. Przy stolikach oraz kawie rozłożył się Kampus Marzeń, czyli miejsce, gdzie każdy ma możliwość powiedzieć co mu pasuje, co lubi a czego nie na Campusie UW. Między fotografiami z Birmingham, gdzie odbyła się podobna akcja z globusem, widać fotografie z dnia dzisiejszego, studentów UW
6. Dwa zaułki na poziomie -1 to akcja Davida pt. Przedmiot ukradziony, zainspirowana stażem w Teatrze Nev Vick w Stoke-On-Trent oraz film Ani P. z regeneracyjnego spaceru po Stoke-On-Trent
7. Po prawej od wejścia do IKP, w miejscu gdzie wiszą zazwyczaj plakaty reklamowe, można obejrzeć serię fotografii Agnieszki P. porównujących realia Angielskie i Polskie – widzisz różnicę?
8. Przed wejściem, czyli na skwerku z klombem- Regeneracja – kolejna ekipa remontowa, czyli dziewczyny w białych skafandrach układające cegły, wieszające zdjęcia na murku wokół klombu oraz układające magiczne kartony. Wszystko po to aby przybliżyć temat regeneracji, tak istotny w Anglii a szczególnie w Stoke-On-Trent, gdzie władze miasta wyburzają ogromną całe dzielnice pod największe w Europie Tessco

Ola